Saan mang dako ako magawi o mapunta
Silangan, Kanluran, Timog man o Hilaga
Ikaw Bayang Anao, na aking minumutya
Ang laman ng isip ko’t nitong alaala.

Mga pinuno’t mamamayan, nagsama-sama’t nagkakaisa
Humahakbang nang pasulong, upang bayan umunlad ka
Di sila mabibigo, sa kanilang mithiin at adhika
Na maging tanyag ka at itanghal na dakila.

Katahimikan, kalinisan, luntiang kapaligiran
Samyo at bango nitong ylang-ylang na halaman
Kagandahang asal, ginintuang kaugalian
Ay siya mong katangian at taglay na yaman.

Sa kagitingan, ikaw ay sadyang kapuri-puri
Ayon sa kasaysayan mo, may sarili kang bayani
Magiting na lumaban, at sa iyo ay nagsilbi
Upang kapayapaan at kalayaan tunay na magwagi.

Sa puso’t damdamin, umaapaw ang tuwa’t galak
Na paglingkuran ka, bayan ko, nang wagas at tapat
Di hahayaang mawala, maglalahong ganap
Mga karangalan mong nakamit na handog sa ‘ming lahat.

At sa sandaling ako’y pumanaw
Hangad ng puso ko’y sa bayan kong hirang
Dito ihihimlay ang abang katawan
Bilang alaala sa mahal kong bayan…